Skr utk org lain p'caya, tp itulh yg b'laku. Ibu saya mmg seorg p'bohong! Spnjg ingatn saya, skurg2nya lapan kali ibu m'bohongi saya. Saya p'lu catatkn segala p'bohongn itu utk m'jadi renungn anda skalian.
Cerita ini b'mula ktika saya msh kcl. Saya lahir sbg seorg anak lelaki dlm sebuah kluarga yg miskin. Mkn minum s'ba k'kurngn. Kami srg klaprn. Ada kalanya, selama bbrapa hari kami t'paksa mkn b'laukkn seekor ikn masin b'kongsi satu kluarga.
Sbg seorg anak yg msh kcil, saya srg saja merungut. Saya menangis mahukn nasi & lauk yg byk.tp ibu cpt memujuk. Ktika mkn, ibu srg m'berikn bahagian nasinya utk saya. Smbil memindahkn nasi k dlm pinggan saya, ibu b'kata: "Mknlh nak, ibu x lapar." –P'BOHGN IBU YG P'TAMA.
Ktika saya mulai bsr, ibu yg gigih srg meluangkn waktu senggangnya utk p'gi memancg d tali air b'hmprn rumah. Ibu b'hrp dr ikn hsl pncingn itu dpt m'berikn sdikit mknn utk p'bern kami adik-bradik.
Plg memncg, ibu mmask gulai ikn yg sgr & m'gundg selera. Swaktu saya mmkn gulai ikn itu, ibu ddk d smpg kami & mmkn sisa daging ikn yg msh menempel di tlg drpd bks sisa ikn y saya mkn td.
Saya sdh melihat ibu sprt itu. Hati saya t'senth, lalu dgn m'gunakn sudu, saya m'berikn ikn itu kpd ibu. Ttpi ibu dgn cpt menolknya. Ibu b'kata: "mknlh nak, ibu x suka mkn ikn." –P'BOHGN IBU YG KEDUA.
Di usia awal remaja, saya msk sek. men. Ibu p'gi k kdai dgn m'bawa sbuah p'yapu lidi & kuih muih utk m'yara p'sekolhn saya, abg & kakak.
Suatu dinihari, lbh krg pukul 1.30 pg, saya t'jaga dri tidur. Saya mliht ibu sdg m'buat kuih dgn b'temnkn sebuah pelita d hdpnnya. Bbrapa kali saya mliht kpala ibu t'hangguk krn t'lalu m'gantuk. Saya b'kata; "Ibu, tidurlh, esok pg ibu kn p'gi kbun pula." Ibu t'snyum & b'kata; "Cptlh tdr nak, ibu blm m'gantuk lagi." –P'BHGN IBU YG KETIGA.
Di hjg msm p'sek.hn, ibu meminta cuti k'ja spy dpt menemani saya p'gi k sek. utk m'duduki pprksaan pntg. Ktika hari sdh siang, trk pns matahari mula m'yinari, ibu trs sbr menunggu saya d luar dwn. Ibu srg kali sj t'senyum & mulutnya t'kumt-kamit b'doa kpd Ilahi agar saya lulus ujian ppriksaan ini dgn cem'lg.
Ktika loceng b'bunyi menndakn ujian sdh selesai, ibu dgn segera m'yambut saya & m'nuangkn kopi yg sdh disiapkn dlm botol yg d bawanya. Kopi yg kntl itu x dpt d bndgkn dgn ksh syg ibu yg jauh lbh kntl.
Mliht ybh ibu yg dbasahi peluh, saya segera m'berikn cawan saya itu utk ibu & m'yurhnya minum. Tp, ibu cpt2 menolknya & b'kata: "Minumlh nak, ibu x haus!" –P'BHGN IBU YG KEEMPT.
Stlh pem'gian ayah krn sakit, iaitu stlh bbrapa bln saya dlahirkn, ibulh yg m'gambil tugas sbg ayah kpd kami skluarga. Ibu bek'ja m'gambl upah d kbun, m'buat p'yapu lidi & b'jual kuih-muih agar kami x klaprn.
Tp apalh sgt kudrt seorg ibu. Khidupn kluarga kami smkn susah & susah. Meliht keadaan kluarga y smkn prh, seorg pak cik yg baik hati & tggal b'jirn dgn kami, dtg uyk m'bntu ibu. Anehnya, ibu menolk bntuan itu.
Jrn2 srg kali menasihti ibu spy menikh lg agar ada seorg lelaki yg akn m'jaga ibu & m'carikn wg utk kami skluarga. Ttp ibu yg mmg krs hatinya x endhkn nasht mrk. Ibu b'kata: "Saya x p'lukn cinta, saya x p'lukn lelaki." –P'BHGN IBU YG KELIMA.
Stlh abg & kakak hbs blajr & mula bek'ja, ibu sdh pun tua. Kakak & abg m'yuruh ibu berehat saja d rumh. X pyhlh lagi b'susah pyh & b'sengkg mata utk m'cari duit. Ttpi ibu x mahu. Ibu rela p'gi kpsr stap pg m'jual sdikit sayur utk memenihi kp'luan hdupnya.
Kakak & abg yg bek'ja jauh d kota bsr srg m'girmkn wg utk m'bntu memenuhi kep'luan ibu, pun begitu ibu ttp b'krs x mahu menerima wg t'sbt. Mlhn ibu m'girm blk wg itu, & ibu b'kata; "Jgn susah2, ibu ada duit." –P'BHGN IBU YG KEENAM.
Stlh tmt p'gajian d U, saya mlnjutkn lg plajrn k prgkt sarjana d luar negara. P'gajian saya d sana dbiayai spnuhnya oleh sbuah syarikt bsr. Srjana itu saya sudahi dgn cm'lg, kmudian saya pun bek'ja dgn syarikt yg tlh m'biayai p'gajian saya, jg dluar negara.
Dgn gaji yg agak lumayn, saya b'hjt m'bawa ibu utk menikmati p'hjg hdpnya d luar nagara. Pd pndgn saya, ibu sdh puas b'susahpyh utk kami. Hmpr slurh hidpnya hbs dgn p'deritaan, eloklh kalau hari2 tuanya ini ibu hbskn dgn kceriaan & kindhn pula.
Ttpi ibu yg baik hati, menolk ajakn saya. Ibu x mahu myushkn anaknya ini dgn b'kata; "x pyhlh, ibu x biasa tggal d negara org." –P'BHGN IBU YG KETUJUH.
Bbrapa thn b'lalu,ibu smkn tua. Suatu mlm saya mnerima brita ibu d srg p'yakit kanser.ibu msti dbedh scpt mgkn. Saya yg ktika itu b'ada jauh d sbrg samudera trs segera plg utk m'jgguk ibunda t'cnta.
Saya t'lht ibu t'brg lmh d ktl hosptl stlh m'jalani p'bdhn. Ibu yg klihtn sgt tua, mentp wjh saya dgn pnh krinduan. Ibu m'hdhkn saya sbuah s'yumn biarpn agk kaku krn t'pksa menhn skt yg m'jalari stp inci tbhnya. Saya dpt meliht dgn jls btapa p'yakit itu tlh memamah tbh ibu sehgga ibu m'jadi t'lalu lmh & krs.
Saya mntp wjh ibu smbl b'lngn air mata. Saya cium tgn ibu, kmudian saya kcp pula pipi & dahinya. D saat iti hati saya t'lalu pdh, skt skali mliht ibu dlm kadaan spt itu. Ttpi ibu ttp t'snym & b'kata; "Jgn mnangs nak, ibu x skt." –P'BHGN IBU YG KLPN.
Stlh m'gucapkn p'bohngnnya y klapn itu, ibunda t'cinta menutup matanya utk yg t'akhir kali.
Anda b'tuah krn msh m'punyai ibu & ayah. Anda blh memel & m'ciumnya. Klau ibu anda jauh dr mata, anda blh menelefonnya skrg, & b'kata, 'ibu, saya sygkn ibu.' Tp tdk saya. Shingga kini saya dburu rasa b'slh y amat sgt krn biarpun saya m'gasihi ibu lbh dr segala-galanya, tp x p'nh skalipun saya m'biskkn kata2 itu k tlinga ibu, smpailh saat ibu m'hmbuskn nafasnya yg t'akhir. Ibu, maafkn saya. Saya sygkn ibu…
Oleh:
Seorang anak
No comments:
Post a Comment